رَعد (غرش آسمان و ابر)
در آیات 12 و 13 سخنانى درباره رعد و برق و صاعقه، آمده و از این پدیده هاى طبیعى بعنوان مظهرى از قدرت و رحمت خداوند یاد شده است. اینها هم در مسیر کلى سوره که از توحید و خلقت و بعثت و راه و بیراهه و ... بحثت مى کند مى باشد.
از آیه 14 به بعد محور سخن، حالت پذیرى حق یا انکار آن است و نتایج خوب حق پذیرى و پاى بندى به تعهدات در مقابل خداوند را بیان مى کند و اینکه پیروزى نهائى از آن طرفداران دین خداست. این سوره که 43 آیه دارد در اواخر سال 6 هجرى در مدینه بعد از سوره محمد نازل شده است.
یُوسُف (نام یکى از پیغمبران)
این سوره که 111 آیه دارد و در سال یازدهم بعثت در مکه، پس از سوره هود نازل شده سرگذشت عبرت آموز یوسف، پسر یعقوب پیامبر را به تفصیل، بیان مى کند و در آیات آخر، یادى مجدد از دعوت انبیاء و موضعگیرى مخالفان و پیروزى و نصرت نهائى خداوند بعمل مى آید تا مؤمنین، به راه خویش دلگرم تر شوند.
در بعضى احادیث آمده که چون در این سوره فتنه گرى زلیخا و غیر او آمده به زنان یاد ندهید و بجاى آن سوره نور یادشان دهید که سرشار از مواعظ و احکام حجاب است. (از على علیه السلام تفسیر البرهان ج 2 ص 242.)
هُود (نام یکى از پیامبران)
علاوه بر یادى که از هود - پیامبر قوم عاد - در آیات 50 تا 60 شده است، این سوره مشتمل بر معارف الهى و احکام و عبادات، و آغاز و فرجام خلقت مى باشد و از آیه 25 تا 45 سرگذشت مفصل نوح پیامبر و همچنین سرگذشت صالح و لوط و شعیب و موسى نقل شده است.
این سوره 123 آیه دارد و در سال 9 بعثت در مکه نازل شده است. پیامبر(ص) فرموده: سوره هود مرا پیر کرد. این بخاطر آیه 112 است که خدا دستور به استقامت مى دهد.